Αέρα Πατέρα !

Στις συναυλίες όποιος ήθελε ερχόταν και έπαιζε ή διάβαζε πράγματα όπως έκανε ο υπόγειος ποιητής ΜΑΝΟΛΟ. Ο ΜΑΝΟΛΟ διάβαζε:

«Περπατούσα ίσια στη λευκή γραμμή του δρόμου

γιατί όλα μου πήγαιναν στραβά».

Πολλοί άνθρωποι έρχονταν και μας έβλεπαν όπως

Ο Βαμβακάρης

Η Σωτηρία Μπέλλου

Ο Δημητράκης με το κόκκινο ακόντιο

ο FRANK SINATPA, φίλος του μέγιστου FRANK SINATRA

ο Τζερόνυμο

η P.J. Harvey

ο μουστάκιας που αυνανιζόταν όπου έβρισκε

το ΔΝΤ

ο Χονδρός κι ο Λιγνός

η Μπέσυ Αργυράκη

αυτός που φώναζε συνέχεια «ΠΑΡΤΑ ΑΡΡΩΣΤΗ»

ο Μητσάρας με τις πράσινες ρώγες

ο Παναγιώτης Γιαννάκης

ο Ζώρζ Πιλαλί

ο Μαραντόνα με τον Πουλικάκο

ο Λύτης χωρίς τον Σκορδίλη

ο Μπάμπης ο ΧΞΣ

ο αείμνηστος Τζίμυ Χέντριξ

ο γέρο Μπίτνικ πάνω σε ένα δέντρο

 

Άρχισα να διαβάζω ένα κείμενο προλογικό. Η Καρκάλα από τον Ταΰγετο όμως με διέκοψε:

-Αυτά που γράφεις είναι αηδίες, μου μίλησε. Όλο βλακείες γράφεις. Γράφεις για του φίλους σου που πίνουν χλωρίνη, κοιμούνται σε κουφάλες, ζουν νοτιοδυτικά, γράφεις ότι έχεις πάει με τη Λερναία Ύδρα και άλλες αηδίες. Πάρε αυτό το καλάμι και σφύρα καλύτερα.

Πήρα το καλάμι, πλαστικό καλάμι χωρίς τρύπες και σφύραγα. Σφύραγα για πολλή ώρα. Τότε σηκώθηκε ο Δάσκαλος και μου είπε: «Κοίτα πουλάκι μου, καλό είναι αυτό που κάνεις αλλά δεν κρατάς καλά τη φλαμπούτσα και όλο αυτό το φύσημα με πιτσιλάει».

Το σεβάστηκα και σταμάτησα να παίζω τη φλαμπούτσα.

 

Σε μια άλλη συναυλία στην Αμαλιάδα είχαμε πάει μόνο τέσσερις και βάλαμε δίσκο των PINK FLOYD και κάναμε πως παίζαμε.

Ο κόσμος όμως το κατάλαβε και άρχισε να χειροκροτάει περισσότερο. Έγινε και αυτό.

 

Σε μια άλλη συναυλία, τη μέρα του αγίου Βαλεντίνου, προβάλλαμε σλάιντς πορνό. Ο κόσμος είχε κολλήσει και έβλεπε και δεν μας άκουγε καθόλου. Στο τέλος τα παρατήσαμε και βλέπαμε και εμείς τα σλάιντς.

 

Σε μία άλλη συναυλία στα Τρίκαλα στην πλατεία, μας άκουγαν μόνο κάτι γέροι γιατί ήταν απόγευμα και οι πιτσιρικάδες είχαν πάει για μπάνιο. Ήταν δημοτικές εκλογές και τους έλεγα πως εμένα έπρεπε να ψηφίσουν γιατί ο δήμαρχός του ήταν ανίκανος, είχε κατακλέψει το δήμο, τα είχε παρατήσει όλα και τέτοια. Όμως τα πήρανε στα σοβαρά και με βρίζανε:

-Μην πιάνεις το δήμαρχο στο στόμα σου ανώμαλε.

Το έκοψα και παίξαμε το paranoid με δημοτικούς στίχους:

«Δεν το πραξες καλά

πω πω πωπω

κυρ Παναγιώταινααααααααααα

του ρου ρου ρου ρου ρου ρου

του ρου ρου ρου»

 

Είχαμε πάει να παίξουμε στο Δαφνί, μαζί με άλλα δυο group. Οι άνθρωποι εκεί ήρθαν και μας λέγανε διάφορα πράγματα.

Ένας με πλησίασε και μου μίλησε:

-Κύριε Γρηγόριε, έχεις πόδια να περπατάς;

-Έχω

-Έχεις μάτια να βλέπεις;

-Βεβαίως

– Έχεις γλώσσα να μιλάς;

-Ναι

– Έχεις χέρια να πιάνεις;

-Έχω χέρια.

-Ε, τότε έλα να κρατάς τα ρούχα μου γιατί μου λείπει μια κρεμάστρα

 

Κατάλαβα πως είχε πάει πολύ μακριά και του ζήτησα αυτόγραφο

-Δεν δίνω αυτόγραφα κυρά Χρυσούλα μου μίλησε και έφυγε

 

Η συναυλία είχε αρχίσει

Μετά από λίγο ανεβήκαμε να παίξουμε. Οι άνθρωποι εκεί ήθελαν να μιλήσουν στα μικρόφωνα. Ανέβηκαν στη σκηνή.

Ένας αρχισε να τραγουδάει:

«Γην Γην Γην μωρή χαμούρα

Γην Γην Γην μωρή τσεκούρα»

Τους δώσαμε τα όργανα και παίξανε. Αυθεντικός ήχος. Ηλεκτρικός. Ηλεκτροπληξιακός.

Ήρθαν κάτι νοσοκόμοι και τους πήραν μέσα. Η συναυλία τελείωσε. Όταν φεύγαμε ο φύλακας μας φώναξε:

-Ε, που πάτε εσείς;

-Έχουμε πάρει άδεια, τους απάντησε ο Πάκο Στράτο, εξέχον μέλος του group.

 

 

Υ.Γ.: Η οργάνωση για την προστασία του μαύρου μπούρμπουρα την Βιρμανίας μου απαγόρεψε να συνεχίσω να γράφω για συναυλίες. Από μέρους μου έγινε αποδεκτό.

 

Ποιητής